نیازسنجی آموزشی دانشجویان مقطع کارشناسی رشته زبان و ادبیات انگلیسی: رویکردی سه جانبه

گرچه نگرانی های زیادی نسبت به پاسخگویی در زمین? آموزش زبان انگلیسی ابراز شده است، به نظر می رسد که اکثر دروس انگلیسی برای اهداف آموزشی بجای اینکه بر پایـ? مطالعات دقیق و خاص نیازسنجی طراحی شوند، بیشتر بر پایـ? دیدگاه طراحان دروس و برنامه نویسان آموزشی تدوین شده اند. به منظور رفع شکاف موجود، در مطال? حاضر سعی شده است که براساس رویکرد آموزش محور هاچینسون و واترز (1987) نسبت به نیازسنجی، به بررسی نیازهای آموزشی مورد هدف و یادگیری دانشجویان ایرانی مقطع کارشناسی رشت? زبان وادبیات انگلیسی پرداخته شود. برای دستیابی به این هدف، از مجموعه ای از ابزارهای جمع آوری داده مانند پرسشنامه، مشاهد? کلاسی و مصاحبه استفاده شده است. هم چنین، 320 نفر از ذینفعان که شامل 252 دانشجوی مقطع کارشناسی، 51 فارغ التحصیل، 7 استاد دروس تخصصی و 10 استاد دروس پایه از هشت دانشگاه دولتی متفاوت در ایران بودند، در مطالع? حاضر شرکت کردند. نتایج این بررسی حاکی از وجود تفاوت هایی بین نیازهای مورد هدف و یادگیری دانشجویان با دروس انگلیسی که آنها در طول دور? دانشگاه و قبل از دانشگاه خود می گذرانند، بود. دانشجویان در طی مدت تحصیلات قبل از دانشگاه، به انداز? کافی با توانایی های تفکر انتقادی و مهارت های یادگیری و ارتباطی که مورد نیاز شرایط آموزشی آیند? آنها است، تسلط پیدا نمی کنند. علاوه براین، به نظر می رسد که روش های تدریس کنفرانس محور و آزمون محور که توسط اساتید دروس تخصصی در ایران استفاده می شود اثربخش نیستند. علت ناکارامدی این روش ها به این دلیل است که به انداز? کافی نمی توانند دانشجویان را به دانش ادبیاتی گسترده، مهارت های زبانی، زبان عمومی، مهارتهای تخصصی نوشتاری و خواندن و دانش اجتماعی، فرهنگی و مهارتی مسلط سازند. نتایج این بررسی نشان می دهد که باید برنامه ریزی آموزشی مدونی به منظور آموزش زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی در مقطع دانشگاه و قبل از دانشگاه در سرتاسر کشور صورت بگیرد. بدین منظور، این برنامه ریزی آموزشی می تواند از تلفیقی از رویکردهای ارتباطی و آموزش محور نسبت به آموزش زبان انگلیسی و همکاری اصولی بین ذینفعان متفاوت بهره ببرد.